Lotr 01 (minipartówka)

-To są, kurwa mać, jakieś żarty - syknął Kai, siłując się z drzwiami.

-Ej, spokojnie - mruknął Ruki.

-Jak mam być spokojny?!

-Zamknęli nas...? - zapytał niepewnie Uruha.

-Tak, kurwa, ale jak, do cholery?! - Kai gotował się z nerwów.

-Keep calm, lider-sama - Reita ze stoickim spokojem jadł kit-kata.

-Hej, zadzwoni ktoś do Sakaia - podsunął Uru.

-Drzyjmy mordy, może ktoś nas usłyszy - Rei zgniótł papierek po batoniku w dłoni, po czym schował go do kieszeni.

-Z dźwiękoszczelnego pomieszczenia? - Ruki popukał się w głowę.

Powstał istny chaos. Lider starał się dodzwonić do menadżera, basista i młodszy gitarzysta uderzali w drzwi i krzyczeli z marną nadzieją, że ktoś ich usłyszy, a Ruki grzebał w swojej męskiej torebce.

-Hej, wiecie co? - rzucił nagle najstarszy członek zespołu, który do tej pory siedział cicho. - To mi przypomina scenę z jakiegoś fanficka pisanego przez niewyżytą nastolatkę. Zostaliśmy zamknięci, wyjdziemy stąd pewnie rano. W nocy będzie nam zimno i będziemy musieli się ogrzać. Rozbierzemy się i zrobimy orgię.

Wszyscy momentalnie przestali się rzucać i utkwili zszokowane spojrzenia w Yuu.

-Ty zboczony pederasto, przestań czytać te gejowskie opowiadania! - Matsumoto doskoczył do Takashimy i Suzukiego. Tanabe zrobił to samo. - Potem ludzie robią z ciebie geja!

-Ale ja nie jestem gejem!

-Jasne, zawsze tak mówisz.

-Sakai nie odbiera - mruknął Kai po chwili.

-Dzwoń dalej! Koron na mnie czeka!

Kai dzwonił dalej, Reita i Uruha w dalszym ciągu krzyczeli i uderzali w drzwi, Ruki ich dopingował, a Aoi grał w coś na telefonie.

Po około godzinie, wszyscy się poddali. Perkusista przestał maniakalnie wydzwaniać do menadżera i usiadł na podłodze. Basista i gitarzysta prowadzący również się poddali.

-Ej, no co wy? Już się poddajecie? - wokalista chyba jeszcze nie zrozumiał, że zostali zamknięci na amen.

-Mały, to nic nie da - Reita wzruszył ramionami.

-Chcemy czy nie, jesteśmy tu zamknięci w piątkę - Kai westchnął. Jego wcześniejsze zdenerwowanie i determinacja zostały zastąpione rezygnacją.

-Musimy się ogrzać - mruknął Aoi, kiwając powoli głową.

-Zwiążcie go, bo nas wszystkich zgwałci w nocy! - pisnął Ru.

-Nie, wszystkich nie da rady. Tylko Uruhę.

Spojrzenia zgromadzonych spoczęły na młodszym giatrzyście.

-Dlaczego znowu ja?! - oburzył się Shima.

-Znowu? To kolejny raz nie zrobi ci różnicy.

-Nigdy więcej dzielenia pokoju ze zboczeńcem - burknął Kouyou pod nosem.

-W każdym razie, musiny tutaj jakoś spędzić noc - westchnął Kai.

-Mam pomysł! - wokalista klasnął w dłonie. Chyba już zupełnie zapomniał o tym, że chciał do Koronka. - Możemy poopowiadać sobie straszne historie. Będzie fajnie...

-Jak będziesz sikał w majteczki, bo tak się wystraszysz? - przerwał mu Akira. - Jasne, dla mnie bomba. Zawsze chciałem to zobaczyć.

Matsumoto obrzucił basistę oburzonym spojrzeniem, jednak nie odgryzł się w żaden sposób. Wszyscy jednak przyjęli z entuzjazmem pomysł opowiadania sobie historii. Usiedli w kręgu na podłodze, żeby było bardziej nastrojowo. Przecież takie rzeczy to tylko w kręgach. Najpierw Uruha opowiedział jakąś historię o dziewczynce bez głowy. Na nikim nie wywarła zbytniego wrażenia.

-To sobie sami opowiadajcie - gitarzysta przyjął pozycję zamkniętą.

-Dobra dzieciaczki. Teraz mistrz przejmuje pałeczkę - Ruki zatarł ręce. Całkowicie zignorował naburmuszonego Kou. - Ale to nie będzie straszna historia.

-Sam łamiesz swoje zasady. Rebel z ciebie po całości - podsumował go Kai.

-Po prostu naszła mnie wena na takie rzeczy.

-Znowu marsjanki wyćpał...

Wszyscy zgodnie pokiwali głowami na uwagę Reity, a Ru przewrócił teatralnie oczami. Był świadom swego uzależnienia od marsjanek, jednakże nie potrafił się powstrzymać przed braniem ich.

-To będzie fajna historia, mówię wam!

W ten sposób się zaczęło...

***

Wyobraźcie sobie coś tak wielkiego, że, by to ogarnąć, musielibyście robić zeza rozbieżnego. To by i tak nic nie dało. Pewnie wszyscy próbowali teraz dojść do tego, jak wyglądałyby ich miny, gdyby byli zmuszeni do zrobienia takiego zeza. Jesteście już w stanie zobaczyć swoje twarze mające zeza? Okej, to przejdźmy do następnego punktu. Wyobraźcie, sobie, że to wielkie coś, czego nie jest w stanie ogarnąć nawet wasz zez jest pełne tylu barw, że nie sposób je wszystkie nazwać. Egzotykę tego miejsca dopełniają zwierzęta:

Markoński wąsacz pospolity.

I...

Tyle wystarczy. Nikt i tak pewnie nie rozumie, o co mi chodzi, a wyobrażenie sobie czegoś, co istnieje, ale jednocześnie nie ma tego na ziemi, jest bardzo trudne. To po prostu coś, co ma wąsy. Taki Muminek zmieszany z konikiem polnym z wąsami. Tak najprościej można sobie to wytłumaczyć. 

Widzicie Muminka zmieszanego z konikiem polnym? Widzicie te jego wielkie, krzaczaste wąsy zakręcające się na końcach? Jeśli tego nie widzicie, to bardzo dobrze, jesteście raczej normalni.

Skoro mamy już duże coś, zeza, kolory i coś, co nie istnieje, ale jednocześnie egzystuje wśród nas, to pora na wyjaśnienie zagadki, co to za miejsce.

Tego nie wie pewnie sam stwórca, ale lepiej, by pozostało to dla nas, zwykłych śmiertelników, sprawą niewyjaśnioną. Nie znamy w końcu konsekwencji poznania tego wielkiego, światowego sekretu. Naukowcy zastanawiają się nad wieloma czynnikami, jakie mogłyby później nastąpić. Niektórzy mówią, że Hitler mógłby zmartwychwstać. Inni twierdzą, że doprowadziłoby to wybuchu ziemi, a jeszcze jedni uważają, że One Direction przyjechałoby do Polski.

Widzimy, jak katastrofalne skutki mogłoby to mieć. Dlatego zostawmy to w spokoju i przejdźmy do czegoś bardziej istotnego, bo ten wstęp w żaden sposób nie wiąże się z dalszą częścią opowieści. 

Chyba.

Wróćmy jednak do tego czegoś, w czym się znajdujemy. Żyjemy tam, mamy tego zeza, który i tak nie ogarnia tego czegoś i jest nasz Wąsacz. Dorzućmy do tego dzień, noc, drzewka, rzeczki, jeziorka, wzniesienia, niziny, inne zwierzątka prócz Wąsacza i co nam wychodzi? Na pewno nie biblijna ziemia, bo w ten sposób powstało nam Śródziemie. Żeby było jednak bardziej oryginalnie, zmieńmy nazwę na Gejoziemie.

W pewnej dziurze mieszkał Hobbit.

Hobbit jak Hobbit. Ale dziura nie byle jaka, bo pełna dziwek. Każdy Hobbity byłby szczęśliwy. A zwłaszcza nasz.

Hobbit ten (nasz) był dość szeroki w barach i całkiem wysoki jak na  Hobbita (mierzył ponad 1,70 cm). Uwielbiał zabawy z dziwkami, a mimo to, i tak był wyzywany od gejów...

-Zaraz, zaraz! - Aoi przerwał Rukiemu. - Co ty mi tutaj imputujesz, kurduplu?

-Jak chcesz nas wszystkich przelecieć, to za karę będziesz Hobbitem-gejem - wokalista zmrużył lekko oczy niczym jadowita żmija. Gitarzysta wydął dolną wargę, po czym machnął ręką. Ruki kontynuował opowieść.

... Poza tym, nikt go nie lubił. Nie miał też jakiś specjalnych umiejętności. Był brzydki, a na stopy rzuciła mu się grzybica. Była tak silna, że jesienią można było zbierać z jego nóg muchomory i robić jakieś wywary dla swych nieprzyjaciół. Taki to był Hobbit.

Pewnego dnia do naszego Hobbita zawitał pewien przystojny czarodziej...

----

Taki króciutkie wprowadzenie, które nie ma sensu. Cała ta minipartówka nie będzie mieć sensu...

Miało być w sumie na początku lipca, a jest koniec sierpnia. Wybacz, Momo. ;_;

Wybaczcie błędy, brak logiki (lol) i oczywiście liczę na wasze opinie~

Do następnego rozdziałuu~!