OTP Challenge 07

Cosplaying 

Halloween! Cóż to za piękne święto. Przypłynęło z USA i zakorzeniło się bardziej niż powinno. Z Yuu nigdy nie przebieraliśmy się na Halloween, przywykliśmy w ogóle do obchodzenia Dziadów. No, może raz on miał na sobie opaskę z kocimi uszami, a ja doczepiany kaczy dziób. A tak to nic. Dzieciaki w przedziwnych kostiumach przychodziły do nas po cukierki. Dawaliśmy im garści cuksów, by się odwaliły i kontynuowaliśmy seans z horrorami oraz zapasem pizzy.

-Zastanawiało cię kiedyś, dlaczego pudełko od pizzy jest kwadratowe, sama pizza okrągła, a jej kawałki trójkątne? - spytałem Yuu, sięgając po gorący kawałek. Prawie się oparzyłem. Podmuchałem na ciągnący się ser, by chociaż trochę go schłodzić.

-Bo Bóg chciał pokazać, że matma ma swoje zastosowanie w życiu codziennym?

-W zasadzie... Gadasz głupoty. Matematyka nie ma zastosowania w życiu codziennym.

Na tym skończyliśmy tę dyskusję.

W tym roku było jednak zupełnie inaczej. Daliśmy się wciągnąć w grę. W grę, która grą nie była, ale to już inna sprawa. Wraz z resztą zespołu losowaliśmy, w co mamy się przebrać na Halloween. Równie dobrze mogliśmy się nie zgodzić na ubranie tego, co mieliśmy założyć, ale był haczyk. Po wylosowaniu, musieliśmy oddać karteczkę z postacią, chłopcy zajmowali się strojem W ten sposób przebraliśmy Takanoriego za Świętego Mikołaja, Yutakę za Son Goku, a Akirę za Lanę Del Rey. Nie miałem pojęcia, za co miał być przebrany Yuu, tak samo on nie wiedział, w co mnie mieli wcisnąć. Dowiedzieliśmy się dopiero w dzień Halloween. Chłopcy przyszli już przebrani. Takanori w czerwonym kostiumie Mikołaja i doczepianej brodzie oraz czapce z pomponem. Yutaka był w pomarańczowym wdzianku i czarnej peruce, a Akira...

-HAHAHAHA - wyrwało mi się, gdy go zobaczyłem. Zmierzył mnie wzrokiem pełnym nienawiści. Cała reszta też się z niego śmiała. Miał na sobie koszulę zawiązaną pod... biustem. Tak, Akira miał na sobie stanik wypchany pewnie skarpetkami. Krótkie spodenki, odsłonięty brzuch, wysokie obcasy, zakolanówki.

-Mogłeś chociaż nogi ogolić - parsknął Yuu.

-Walcie się.

Miał walnięte kreski eyelinerem na pół mordy i perukę. Był taki słodziutki, że aż musiałem zrobić mu zdjęcie.

Ale potem przebrali nas. Najpierw mnie. Myślałem, że nie wyrobię, kiedy wcisnęli mi na szyję obrożę, na tyłek lateksowe spodnie, a na głowę... króliczymi uszami (Pozdrawiam Margaret! <3 dop. aut.).

-NIENAWIDZĘ WAS! - syknąłem wściekły.

-Sam sobie to wylosowałeś.

-Wyglądam jak...

-Kurwa!

Doszedł do nas krzyk z łazienki. Zastygliśmy w miejscu, a przynajmniej ja. Reszta zaczęła się śmiać. Yuu wypadł z wc.

-Tak, Yuu, twój facet wygląda dokładnie jak...

-Kurwa, kurwa, kurwa!

-O kurwa - zagwizdałem z podziwu na widok Yuu.

-No właśnie to, kurwa!

Yuu był... Sailor Moon! Miał na sobie marynarski mundurek szkolny stylizowany na Czarodziejkę z Księżyca, blond perukę i koronę na głowie. Myślałem, że zaraz się uduszę. Nie mogłem przestać się śmiać.

-Piękny jesteś! - prawie upadłem na podłogę. Reszta też się śmiała Yuu był cały czerwony ze złości.

-Pasujecie do siebie! - oznajmił Takanori, poprawiając doczepianą brodę, która go drapała.

-Nawet nie wiem za co jestem przebrany - mruknąłem, podchodząc do Yuu. Kucnąłem przed nim, podnosząc mu spódniczkę. Dali mu nawet różowiutkie majteczki z koronkowymi falbankami w pakiecie!

-Za Królika Bugsa - odpowiedział mi Yutaka.

-Królik Bugs wygląda jak striptizer?! - poprawiłem Yuu spódniczkę.

-Nie, ale stwierdziliśmy, że dopasujemy kostium do ciebie.

-Gdzie mi się patrzysz.

-Sprawdzam, czy twój penis jest twardy - wstałem, chwytając go za krocze. Twarz Yuu zrobiła się automatycznie cała czerwona.

-Nie przy ludziach!

Zrobiliśmy wspólne zdjęcie. Ja jako Królik Bugs w wersji dla dorosłych, Yuu jako Sailor Moon, Akira jako Lana Del Rey, Yutaka jako Son Goku oraz Takanori - nasz Święty Mikołaj.

I wyszliśmy tak do miasta. I zbieraliśmy cukierki...