OTP Challenge 11

Wearing kigurumis

Było cholernie zimno. Kończyny mi odmarzały, ledwo mogłem kiwać palcem. Skręcałem się z zimna pod kocem i kląłem na to, że akurat teraz ogrzewanie musiało się zepsuć. Yuu jeszcze nie było w domu, nie miałem pojęcia, gdzie znowu poszedł. Zamknąłem oczy, czując, że zaraz wpadnę w hipotermię. Przechodziły mnie okropne dreszcze. Ledwo dałem radę podnieść się z kanapy i pójść do kuchni. Wstawiłem wodę w czajniku elektrycznym, zrobiłem sobie kawę.

-Yuu, gdzie ty się szlajasz - wymamrotałem, przystawiając parujący kubek do ust. Wziąłem łyk gorzkiego napoju.

I wtedy drzwi się otworzyły. Trzasnęło o ścianę, do mieszkania wdarło się jeszcze zimniejsze powietrze.

-Kouyou!

-Yuu!

Shiro wpadł do kuchni obładowany jakimiś rzeczami. Odłożyłem kubek z kawą i dopadłem do niego. Dyszał ze zmęczenia, pewnie biegł po schodach.

-Kou, kochanie, słuchaj...

-Ty draniu! - warknąłem, uderzając go z otwartej dłoni w twarz. Głowa Yuu odchyliła się w bok, a on sam zrobił dwa kroki w tył. Że też znalazłem w sobie tyle siły, żeby mu przyłożyć!

-Za co?! - spojrzał na mnie spod byka.

-Zostawiłeś mnie samego w mieszkaniu bez ogrzewania! Na całym osiedlu jesteś jakaś pieprzona awaria! Gdzieś ty był?! Mogłem zamarznąć! I mo...

-Dobra, zamknij się - przyłożył mi rękę do twarzy, zatykając usta, kiedy jeszcze mówiłem. - Mam ciepłe jedzenie i napoje, okej? Całe miasto jest sparaliżowane przez śnieżycę. Ledwo tu dotarłem!

Zabrał rękę. Popatrzyłem na niego zły.

-Dawaj mi to żarcie - zarządziłem.

Yuu szybko rozłożył jedzenie. Wziąłem dodatkowe koce i rozłożyliśmy się w salonie, tuląc się do siebie i jedząc ciepłe przekąski z baru chińskiego. Sajgonki, ryż z warzywami, kurczak w sosie i jakaś dziwna z wyglądu, ale naprawdę smaczna zupa.

-Masz szczęście, że przyniosłeś jedzenie, bo bym cię rozszarpał - burknąłem.

-Głodny Kouyou to zły Kouyou, już zdążyłem się nauczyć.

-No - położyłem mu głowę na ramieniu. Akurat skończyliśmy jeść. Czułem jak przyjemne ciepło rozpływa się w moim brzuchu.

-A jak nie włączą ogrzewania do wieczora?

-Wtedy będziemy musieli sięgnąć po ostateczność.

I faktycznie. Do wieczora nie włączyli ogrzewania. Z Yuu zamarzaliśmy cały dzień. Gdy kładliśmy się spać, zdecydowaliśmy się na to, czego nigdy nie robiliśmy. On ubrał swoje kocie, a ja swoje kacze kigurumi.

-Nie wierzę, że mam to na sobie - jęknąłem, zapinając się i zakładając kaptur z kaczym dziobem. Obejrzałem się w lustrze. Byłem teraz żółtą kaczuszką z ogonkiem.

-Pasuje ci.

Spojrzałem na Yuu. Nałożył na głowę kaptur z kocimi uszkami.

-Jasne, kotku.

-Kwa, kwa, kwa!

-Ja ci dam kwa...!

Yuu zaczął uciekać z pokoju, niestety nie dał rady. Złapałem go za ogon od piżamo-szlafroka i przyciągnąłem do siebie. Wytargałem mu włosy.

-Kou, no weź!

-Nie przestanę!

W końcu położyliśmy się do łóżka w naszych kigurumi. Wtuliłem się w Yuu, a on we mnie. Gdy tak leżeliśmy obok siebie, było nam cieplej.

-Jak dobrze, że nikt nas w tym nie widzi - jęknąłem, obejmując Yuu za szyję. Gładził mnie po plecach. Nagle ścisnął mój kaczy ogonek.

-Słodko w tym wyglądasz, daj spokój.

Prychnąłem. Yuu pocałował mnie w czoło.

-Jakkolwiek byśmy teraz nie wyglądali, przynajmniej jest nam ciepło.

-Mhm… tak.

A ogrzewanie włączyli dopiero rano. Chujki małe…

----

Halo, halo? Żyjecie! Fajnie by było, gdyby te ponad 400 czytelników ninja/widmo (niepotrzebne skreślić) w końcu się odezwało. Tsu nie gryzie! Chyba że boicie się klawiatury, to inna sprawa. ;)

Do następnego rozdziałuu~!