Migdałowe serce 04

O cudownym bólu  

- Moja głowa - jęknąłem podnosząc się do siadu. Rozejrzałem się i stwierdziłem, że byłem u Yuu. Nie pamiętałem zbyt wielu rzeczy z powszedniego wieczora.

- Jak się czujesz? - zauważyłem, że Shiro leżał przy mnie. Patrzył na mnie półprzytomnym wzrokiem. Pod oczami miał głębokie cienie, włosy miał potargane.

- Głowa mnie boli - powiedziałem. Nie wiedziałem, jak się tutaj znalazłem. - Co się stało? - zapytałem siląc się na ogarnięcie rzeczywistości.

- Ktoś ci dosypał czegoś do piwa - mruknął sennie. - Idź jeszcze spać - oczy same mu się zamykały. - To była długa noc.

- A co się stało? Ej, Yuu - szturchnąłem go w ramię. - Powiedz.

- Potem - był już jedną nogą w krainie snów.

Westchnąłem i wróciłem do pozycji leżącej. Czegoś mi dosypano, tak? No, byliśmy na meczu, faktycznie, piłem piwo i nagle ciemność.

Niepewnie spuściłem nogi na podłogę i starałem się wstać. Podniosłem się powoli i chwiejnym krokiem ruszyłem do łazienki. Widząc swoje odbicie w lustrze wystraszyłem się. Ale kto by się nie wystraszył na widok zombie?

Wziąłem prysznic i zrobiłem sobie mocną kawę. Dopiero wtedy zainteresowałem się swoim telefonem. Znalazłem go w kieszeni kurtki. Na całe szczęście nikt się nie dobijał. Miałem tylko sms od operatora.

Yuu wstał dopiero po jedenastej. Był naprawdę zaspany. Wytłumaczył mi, co się wczoraj stało i jak pilnował mnie w nocy.

- Eh?! Naprawdę się tak zachowywałem? - nie mogłem uwierzyć w to, co powiedział.

- Tak - zalał kawę wrzątkiem. - Trochę się nasłuchałem, jaki to zły i niedobry jestem - westchnął i wziął mały łyk. - Bądź co bądź, ale chciałbym, żebyś zawsze był taki chętny - usiadł przy stole z kubkiem parującego napoju.

- Nie ma tak dobrze - wydąłem wargi.

Zaśmiał się i odłożył kubek. Usiadłem mu na kolanach i uwiesiłem na szyi. Pocałował mnie czule.

- W sumie to możemy... - mruknąłem sunąc palcem wzdłuż jego torsu. Drugą ręką ciągle obejmowałem go za szyję.

- Hm? - uśmiechnął się.

- Myślę, że jestem gotowy - delikatnie musnąłem wargami jego szczękę.

- Na co? - dopytywał się doskonale wiedząc, o co mi chodziło.

- Wiesz - powiedziałem mu do ucha.

- Może jednak mnie uświadomisz? Na co jesteś gotowy? - jego dłoń powędrowała pod moją koszulkę. - Byłbym wdzięczny - polizał płatek mojego ucha.

- Jestem gotowy żeby się z tobą kochać - powiedziałem.

Na to tylko czekał. Wziął mnie na ręce i zaniósł do sypialni. Położył mnie na łóżku, a następnie usiadł na mnie okrakiem. Wpił się w moje usta i poruszył biodrami ocierając się o mnie. Mruknąłem z zadowolenia i odchyliłem głowę. Sunął wargami po mojej szyi.

- Yuu - zdjął swoją koszulkę - kocham cię.

Miałem ciężki oddech i czułem jak moje ciało topniało pod nim. Tak bardzo go pragnąłem.

Zdjął moją koszulkę i zaczął obdarowywać moje ciało pocałunkami. Pozostawiał po sobie mokre ślady i malinki. Mruczałem pod nim z zadowolenia i delikatnie poruszałem biodrami. Ścisnął moje krocze, a ja jęknąłem głośno. Uśmiechnął się i zdjął ze mnie spodnie wraz z bokserkami.

- To nam nie będzie potrzebne - odrzucił je gdzieś w kąt.

Otarł się policzkiem o moje prącie. Pocałował główkę i objął ją ustami poruszając językiem. Sapnąłem i zacisnąłem dłonie na pościeli. Po chwili wziął mnie całego powoli poruszając głową. Przyśpieszał z każdą chwilą, a ja poczułem ucisk w lędźwiach.

- Ja... - zgryzłem wargi. Przerwał i znowu zaczął całować moje ciało. Nagle zsunął z siebie bokserki, a ja złapałem jego członek. Poruszałem szybko ręką słuchając jego pomruków zadowolenia.

- Taka-chan, jeszcze trochę - odchylił głowę.

Specjalnie przerwałem. Nie przejął się tym zbytnio i oblizał trzy palce. Wiedziałem już, co nastąpi, przez co cały się spiąłem. Delikatnie włożył we mnie jeden palec.

- Boli - ścisnąłem powieki.

- Będę delikatny, obiecuję - pogłaskał mnie po policzku. - W końcu to twój pierwszy raz. Postaram się, żeby był wyjątkowy.

Pochylił się nade mną i zaczął obdarowywać moje ciało pocałunkami. Nagle poczułem kolejny palec. Załkałem z bólu. Poruszał nimi chcąc mnie rozciągnąć. Co jakiś czas szeptał coś, jednak nie słuchałem. Nie umiałem go słuchać. Obrócił mnie nagle i pogładził moje pośladki.

- Yuu? - chciałem się odwrócić w jego stronę.

- Tak będzie mniej boleć.

Doszedł trzeci palec. Jęknąłem, bynajmniej nie z przyjemności. Poruszał wszystkimi jakiś czas i nagle poczułem pustkę.

- Ruki - powiedział i wszedł we mnie powoli. Zacisnąłem zęby na poduszce - kochanie - jęknął głośno.

Ten ból był okropny. Jak niektórzy go mogli znosić?

Powoli zaczął się poruszać.

- Boli - dałem łzą swobodnie spływać po moich policzkach.

- Spokojnie - pogładził moje plecy - zaraz przestanie.

Zaczął trochę szybciej. Pokój wypełniły jego jęki zadowolenia. Chciałem, żeby był szczęśliwy, by mógł dostać to upragnione spełnienie.

- Jaki ciasny - jęknął wchodząc głębiej.

Nagle poczułem przyjemne mrowienie. Yuu powoli docierał do mojego najczulszego punktu, jakim była prostata. Mruknąłem cichutko z zadowolenia. Po jakimś czasie jego ruchy zaczęły dawać mi przyjemność, a z moich ust zaczęły się wydobywać pomruki zadowolenia.

- Szybciej - jęknąłem.

W końcu trafił w odpowiednie miejsce. Sapnąłem głośno i zaraz doszedłem brudząc pościel. Chwilę później Yuu także uzyskał spełnienie. Wytrysnął w moim wnętrzu i opadł na mnie regulując oddech.

- Taka - musnął wargami moje plecy. Wyszedł ze mnie i położył się obok.

Nie ruszyłem się ani o centymetr. Miałem zamknięte oczy i starałem się zignorować ból oraz to, że jego nasienie zaczęło ze mnie wypływać.

- Boli cię? - zapytał.

Nie, łaskocze - powiedziałem w myślach.

- Uhm - poczułem jak wstaje. Po chwili wziął mnie na ręce. - Co robisz?

- Idę cię umyć - przytulił mnie do swojego nagiego ciała.

Zaniósł mnie do łazienki i postawił w kabinie. Odkręcił wodę i uregulował temperaturę. Wszedł pod natrysk osłaniając mnie przed wodą i opierając ręce na ścianie, po bokach mojej głowy. Pochylił się lekko i delikatnie przywarł swoimi wargami do moich. Dałem mu się przyszpilić do chłodnych kafelek niezdarnie oddając jego pocałunki. W pewnym momencie przestał. Jęknąłem niezadowolony. Namydlił nas, opłukał oraz dokładnie wytarł. Ubraliśmy się, po czym wziąłem proszki przeciwbólowe.

- Ruki, ja muszę iść do pracy - powiedział jakiś czas później. No tak, w końcu była sobota, Aoi miał zaraz zmianę. - Klucz jest tam, gdzie zwykle, jak będziesz wychodził to włóż go do skrzynki albo pod wycieraczkę. - zerwałem się z miejsca podbiegając do Yuu. Rzuciłem mu się na szyję. - Dziękuję za taki wspaniały poranek - cmoknął mnie w policzek. - Zajrzyj do szafy i poszukaj w niej białej torby.

- A co w niej jest? - zapytałem wisząc na nim.

- Zobaczysz - delikatnie rozluźnił mój uścisk. - To pa - nacisnął klamkę. Objąłem go mocno, powstrzymując przed wyjściem. - Oj, Taka, spóźnię się - pogładził mnie po plecach.

Stanąłem na palcach i złożyłem na jego ustach motyli pocałunek. Uśmiechnął się lekko.

- Do zobaczenia - puściłem go.

- Pa.

Wyszedł, a ja pierwsze co zrobiłem to podbiegłem do szafy. Biała torba była na widoku. Chwyciłem ją siadając na skraju łóżka. Delikatnie odchyliłem ścianki i aż pisnąłem z radości widząc dżinsową koszulę. Napisałem do Yuu sms.

Jejku, nie musiałeś! Ｏ(≧∇≦)Ｏ

Zdjąłem z siebie koszulkę i ubrałem prezent.

Ale chciałem. ( ˘ ³˘)♥  - odpowiedział jakiś czas później.

Cały w skowronkach założyłem buty i kurtkę i wyszedłem. Zamknąłem drzwi na klucz i zostawiłem go w skrzynce. Wesołym krokiem ruszyłem w stronę swojego domu. Była sobota, ojca i Tary z pewnością nie było w domu, a większość służby miała wolne. Gdy doszedłem do przystanku zauważyłem znajomą postać wśród ludzi czekających na autobus.

- Aki? - podszedłem do chłopaka. Zerknął na mnie i uśmiechnął się.

- Cześć, Taka - przywitał się. - Co słychać?

- Wszystko okej - wyszczerzyłem się. - Też jedziesz trójką? - rozpromieniłem się jeszcze bardziej na widok Akiry.

- Tak, mieszkam zaraz obok przystanku. Coś się stało, że jesteś taki szczęśliwy?

- Tak, dużo się stało.

- Coś z twoim chłopakiem? - zgadywał. Uniósł znacząco jedną brew.

- Mhm - mruknąłem. - Może chcesz wpaść do mnie? - zagadnąłem. - Nikogo teraz nie będzie.

- Zapraszasz mnie do siebie? - przekrzywił lekko głowę. Wyglądał uroczo. Jak jakiś kotek. - Znamy się ledwo trzy dni.

- Nie proponuję ci jakiejś nocki, czy czegoś. Jak nie chcesz to nie musisz...

- Jasne, że przyjdę. Jesteś słodki, naprawdę - pogładził mnie po włosach, a ja strąciłem jego dłoń.

- Nie żebym miał coś przeciwko kontaktom cielesnym, ale o tam - wskazałem głową stronę, o którą mi chodziło - stoi kolega mojego chłopaka. Nie chcę się później niepotrzebnie tłumaczyć.

- Nie chciałbyś, żeby był zazdrosny? - zapytał mrużąc lekko oczy.

- Nie... - zacząłem. 

- Ruki! - usłyszałem głos Rena. Chłopak nagle znalazł się obok i mnie objął. - Gdzie masz Aoiego? - zapytał całując mnie we włosy.

Zignorowałem zdziwione spojrzenie Akiry i rozluźniłem uścisk Rena odpychając go.

- W pracy jest.

- Uwah - gwizdnął. - Chce mu się?

- Jak widać. Porządny człowiek z niego, nie jak niektórzy.

- Nie wiem o czym mówisz. A ty, kolego, kim jesteś? - zwrócił się do Akiry. Zaczął przewiercać go spojrzeniem, co wcale mi się nie spodobało. 

- To mój kolega ze szkoły - wytłumaczyłem.

- Ahaaa - zjechał dłońmi na moje biodra.

- Ren, powiem Yuu, że mnie macasz.

- Wiesz, że zazdroszczę Aoiemu, że cię ma? - mruknął dotykając moich pośladków. Wyrwałem mu się i stanąłem obok Akiry. Ren zaśmiał się. - Oj, Ruki, wiesz przecież, że gdybym coś ci zrobił to Shiro by mnie ukatrupił. Nie jestem samobójcą.

- Tak czy siak, nie dotykaj mnie w ten sposób.

Podjechał autobus. Wsiedliśmy szybko z Akim i zapłaciliśmy kierowcy. Zajęliśmy miejsca po lewej stronie tak, by nie widzieć Rena przez okno.

- Ten kolega jakiś niewyżyty - stwierdził.

- Czasami mnie przeraża - oparłem się o niego. - Ogólnie jest okej.

Znowu pogłaskał mnie po włosach. Widząc, że tym razem nie protestowałem, wplątał dłoń w moje włosy.

- Lubię jak ktoś mnie głaszcze po włosach - mruknąłem przymykając powieki.

- Yuu tak nie robi? - zapytał. Wierzchem dłoni muskał mój policzek.

- Robi - zerknąłem na niego. - Robi też inne rzeczy.

- Mhmm.

Poczułem dłuższą wibrację w telefonie. Wyciągnąłem komórkę z kieszeni i spojrzałem na ekran. Uśmiechnąłem się jak głupi widząc kto do mnie dzwonił.

- Tak? - powiedziałem specjalnie przeciągając ‘a’.

- Hokus pokus czary mary, zgadnij kto dziś nie ma zmiany - zaczął wesoło Yuu.

- Ty - zaśmiałem się.

- Dokładnie. I jak prezent? Pasuje?

- Um, dobrze leży, dziękuję.

- No to teraz pytanie za sto punktów. Masz ochotę gdzieś dzisiaj wyjść?

- To znaczy?

- No... Nie żebym ci randkę proponował, czy coś.

- W sumie to... Poczekaj, mam drugi telefon - zawiesiłem połączenie. - Tak?

- O której będziesz? - zaczął ojciec bez przywitania.

- Za pół godziny - odpowiedziałem zdziwiony tym, że do mnie dzwonił.

- Postanowiliśmy z Tarą urządzić spotkanie rodzinne u nas w domu. I chodzi o to... - westchnął. - Wiem, że na pewno nie umawiasz się z żadną dziewczyną. - zrobił pauzę. - I, że one cię nie interesują.

- Do czego zmierzasz? - zapytałem pełen obaw.

- Możesz go przyprowadzić. Chciałbym zobaczyć z kim się zadajesz.

- Co?

- To, co słyszałeś. Do zobaczenia - rozłączył się.

- I? Pasowałoby ci gdzieś wyskoczyć? – kontynuował Yuu.

- Jest sprawa - zacząłem grobowym tonem - mój ojciec chce cię poznać.

- Co? - czułem, że się zdenerwuje. - Jak to?

- Tak to. Postanowił ze swoją kobietą urządzić jakieś przyjęcie, czy coś, a wie, że wolę chłopców.

- Jesteś pewny, że chcesz, żeby "dobry kolega, który jest studentem" został pedofilem?

- Przestań, tak nie będzie. Przyjdziesz, posiedzisz.

- No okej - chwilę zastanawiał się nad tym, czy coś jeszcze powiedzieć. - To narazie.

-Pa - schowałem urządzenie do kieszeni i westchnąłem głęboko. Czemu wszystko musi być tak skomplikowane? - No super - mruknąłem. Miałem nadzieję, na spokojną sobotę. Dzień, w którym mógłbym odpocząć, a nie brać udział w jakimś spotkaniu rodzinnym. 

- Jakieś problemy? - zapytał Akira.

- Problemy to mało powiedziane. Ojciec chce, żebym przedstawił mu Yuu.

Akira patrzył na mnie uważnie. Westchnął i pokręcił głową jakby właśnie się dowiedział o czymś głupim.

- Nie chcesz żeby go poznał? - zapytał wprost.

- Chciałbym - zawiesiłem głos. - Ale boję się, że go nie zaakceptuje.

- Masz dość dziwaczny problem - stwierdził. - Nawet jeśli go nie polubi to przecież będziecie mogli się spotykać. Nie rozumiem, o co ten niepokój.

- W sumie - mruknąłem.

Aki położył mi rękę na kolanie, a mnie przeszedł przyjemny dreszcz. Spojrzałem mu w oczy. Były naprawdę piękne, o czekoladowym odcieniu. Mógłbym tak w nie patrzeć godzinami, jednak musieliśmy wysiąść.

- To jak, wpadniesz? - zapytałem z nadzieją. Nie chciałem się z nim rozstawać. Czułem smutek na samą myśl o tym.

- Okej - uśmiechnął się, a ja chciałem skakać z radości.

- To chodź - złapałem go za nadgarstek i zacząłem ciągnąć w stronę mojego domu. Chłopak nie protestował. Dał mi się prowadzić przez całą drogę.

Gdy doszliśmy do bramy stanął jakby ktoś go obuchem walnął. Patrzył na wysokie ogrodzenie, przy którym posadzone były tuje i automatyczną metalową bramę. Weszliśmy na posesję przez mniejszą bramkę.

- Tutaj mieszkasz? - zapytał błądząc wzrokiem po sporym budynku.

- Ta - zaprowadziłem go w stronę drzwi. Otworzyłem je i wpuściłem pierwszego do środka.

- Wow - wydusił z siebie.

Uśmiechnąłem się i szybko zaprowadziłem go do swojego pokoju.

- Nie wiedziałem, że ktoś może mieć taką chatę. Jakie wielkie łóżko! - zachwycał się.

- Dla mnie jest za duże - powiedziałem kładąc się na nim. - A Yuu nie może zostawać u mnie na noc.

- Może od dzisiaj będzie mógł? - usiadł obok mnie i po chwili także się położył.

- Wiesz, co Akira? - spojrzał na mnie i mruknął hm?. - Lubię cię.

- Też cię lubię - pogładził mnie po brzuchu. - Trochę żałuję, że jesteś z Yuu - spojrzałem na niego pytająco. - Wiesz, że chłopcy także mi się podobają.

- Podobam ci się? - podniosłem się na łokciach.

- Nawet - uśmiechnął się. - Jesteś w moim typie, taki uroczy.

- Uroczy, mówisz?

- Tak - podniósł się i przybliżył do mnie. - Jesteś uroczy, ale masz już Yuu.

Zacisnąłem usta w wąską linię. Musiałem przyznać, że Aki działał na mnie w dość specyficzny sposób.

- Ja już będę szedł - wstał. - Do zobaczenia w szkole.

- Odprowadzę cię - także wstałem.

Nagle złapał mnie za ramiona i wpił się w moje usta. Chciałem się wyrwać, jednak blondyn nie chciał mnie puścić. Przerwał dopiero, gdy ugryzłem go w wargę.

- Nie rób tego więcej - powiedziałem odwracając głowę w bok. - Rozumiesz?

- Wybacz, musiałem - wyszedł z mojego pokoju zostawiając mnie samego.

*

Na dole zbierała się już rodzina i znajomi. Miałem to szczęście nie widzieć się z ojcem i Tarą. Chodziłem po swoim pokoju nie umiejąc znaleźć sobie miejsca.

- Usiądź - polecił Yuu.

- Nie - oparłem się o ścianę.

Podszedł do mnie i przytulił chcąc dodać mi otuchy. Czułem, że postępowałem nie fair wobec niego. Powinienem był mu powiedzieć o tym zajściu z Akirą.

- Zobaczysz, że będzie dobrze - złożył na moich ustach delikatny pocałunek.

Po chwili pogłębił pieszczotę. Zacząłem oddawać jego pocałunki. Delikatnie przygryzłem jego wargę, a on przesunął językiem po moich ustach. Uchyliłem wargi wpuszczając go do środka. Czułem mrowienie spowodowane podnieceniem. Aoi bez wątpienia był dobry w całowaniu. Złączył nasze języki i naparł swoim ciałem na moje. Jęknąłem cicho, gdy dotknął mojego krocza. Nasz pocałunek stawał się coraz bardziej namiętny i szybszy. Rozpiął klamrę mego paska i rozporek.

- A-aoi - jęknąłem gdy wsunął rękę pod moje bokserki i zacisnął ją na moim członku. - Proszę.

- Pomogę ci się odstresować - powiedział mi na ucho.

Zaczął poruszać ręką.

Odchyliłem głowę oddając mu się. Doszedłem kilka minut później z głośnym jęknięciem na ustach.

- Lepiej? - oblizał dłoń.

Pokiwałem głową, chociaż nie było mi lepiej. Chciałem się zapaść pod ziemię, uciec gdzieś daleko. Czułem się po prostu podle.

---

Naprawdę, ale to naprawdę się cieszę, że komuś się to spodobało. Normalnie taaaaaaaaaki banan na mej twarzy :D

Rena się zastanawiała nad znaczeniem tytułu "Migdałowe serce". Jeśli o to chodzi, to jakie są wasze interpretacje? Właściwe znaczenie podam przy najbliższym rozdziale tego opowiadania. 

Dziękuję za te piękne 3 komentarze! :*